Helaas alweer naar huis
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
16 Mei 2010 | Oostenrijk, Wenen
En toen was het helaas alweer de laatste dag. Time flies when you're having fun. En dat had ik zeker.
Vanmorgen was het op zich wel weer vroeg dag, we moesten rond 10.00 uur want ik moest zo rond 12.00 uur alweer op het vliegveld zijn.
Ik werd vanmorgen wakker en had toch ergens het vermoeden dat ik nog een flinke kater (letterlijk en figuurlijk) van de avond ervoor zou hebben, maar die had ik dus totaal niet. We hadden naast de wijn en rosé ook veel water gedronken en dat is dus de truc tegen hoofdpijn, weer wat geleerd. Maar goed, verder met de ochtend. Nou ja, verder? Veel verder was er eigenlijk niet. Na het ontbijt was het voor mij eigenlijk gelijk alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Vincent was zo lief om mij naar het vliegveld te brengen met de auto. Dus dat scheelde veel tijd en het was ook gezellig, zodat we zo nog even wat tijd samen konden doorbrengen.
Aangekomen op het vliegveld was het toch alweer ten einde. En ben ik naar binnen gegaan om in te checken. Ook hier was dat weer super snel gebeurd. Achter de douane nog even wat Aperol gekocht, want dat hebben we niet in Nederland, en toen nog even wat koffie gedronken en toen was het echt over met het weekendje Wenen.
De vlucht terug ging ook soepel en snel. Ik zat naast een Nederlandse meneer die professor was op de universiteit van Wenen (econoom) en die voor zaken terug kwam naar Nederland. Dat liet de tijd ook wel weer een stuk sneller gaan, maar helaas stond ik vanmiddag weer op Schiphol. Ik vond er echt helemaal niks aan om weer terug te zijn. Was op de een of andere manier ook super emotioneel, maar dat had ik in Wenen op het vliegveld al, vlak voor ik aan boord ging. Ik had echt totaal geen zin om terug te gaan.
Mijn conclusie voor dit weekend is meer dan positief. Ik heb echt een super weekend gehad. Ik vond het heerlijk om tijd met Vincent door te brengen. We hebben het over van alles en nog wat gehad (studie, werk, prive, ouders, leven, noem maar op). Alles wat je maar tegen kan komen. Naast dat was het ook gewoon weer heel erg fijn om bij Vincent te zijn. Ik heb Marielies ook al veel beter leren kennen, en heb het daar ook heel erg naar mijn zin gehad. Al met al blijft mijn gevoel zeggen dat ik nog steeds niet terug wil zijn in Nederland. Het was door zo ontspannen, rustig, gezellig, leuk en noem alle positieve dingen maar op. Ik begin dan nog minder te snappen waarom ik hiermee zo lang gewacht heb, maar goed, de tijd kun je niet terug draaien. Ik heb wel al besloten dat zodra hij in Lissabon zit, ik daar zeker een keer heen ga, misschien wel 2 keer en als hij volgend jaar weer terug is in Wenen, ga ik ook zeker nog een keer. Ik ga er zeker spijt van krijgen als ik dat niet doe, naast dat ik het gewoon super leuk vind om die tijd met Vincent door te brengen en te zien wat hem bezig houdt en waar hij woont.
Dank je wel Vincent en Marielies voor een super weekend.
Vanmorgen was het op zich wel weer vroeg dag, we moesten rond 10.00 uur want ik moest zo rond 12.00 uur alweer op het vliegveld zijn.
Ik werd vanmorgen wakker en had toch ergens het vermoeden dat ik nog een flinke kater (letterlijk en figuurlijk) van de avond ervoor zou hebben, maar die had ik dus totaal niet. We hadden naast de wijn en rosé ook veel water gedronken en dat is dus de truc tegen hoofdpijn, weer wat geleerd. Maar goed, verder met de ochtend. Nou ja, verder? Veel verder was er eigenlijk niet. Na het ontbijt was het voor mij eigenlijk gelijk alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Vincent was zo lief om mij naar het vliegveld te brengen met de auto. Dus dat scheelde veel tijd en het was ook gezellig, zodat we zo nog even wat tijd samen konden doorbrengen.
Aangekomen op het vliegveld was het toch alweer ten einde. En ben ik naar binnen gegaan om in te checken. Ook hier was dat weer super snel gebeurd. Achter de douane nog even wat Aperol gekocht, want dat hebben we niet in Nederland, en toen nog even wat koffie gedronken en toen was het echt over met het weekendje Wenen.
De vlucht terug ging ook soepel en snel. Ik zat naast een Nederlandse meneer die professor was op de universiteit van Wenen (econoom) en die voor zaken terug kwam naar Nederland. Dat liet de tijd ook wel weer een stuk sneller gaan, maar helaas stond ik vanmiddag weer op Schiphol. Ik vond er echt helemaal niks aan om weer terug te zijn. Was op de een of andere manier ook super emotioneel, maar dat had ik in Wenen op het vliegveld al, vlak voor ik aan boord ging. Ik had echt totaal geen zin om terug te gaan.
Mijn conclusie voor dit weekend is meer dan positief. Ik heb echt een super weekend gehad. Ik vond het heerlijk om tijd met Vincent door te brengen. We hebben het over van alles en nog wat gehad (studie, werk, prive, ouders, leven, noem maar op). Alles wat je maar tegen kan komen. Naast dat was het ook gewoon weer heel erg fijn om bij Vincent te zijn. Ik heb Marielies ook al veel beter leren kennen, en heb het daar ook heel erg naar mijn zin gehad. Al met al blijft mijn gevoel zeggen dat ik nog steeds niet terug wil zijn in Nederland. Het was door zo ontspannen, rustig, gezellig, leuk en noem alle positieve dingen maar op. Ik begin dan nog minder te snappen waarom ik hiermee zo lang gewacht heb, maar goed, de tijd kun je niet terug draaien. Ik heb wel al besloten dat zodra hij in Lissabon zit, ik daar zeker een keer heen ga, misschien wel 2 keer en als hij volgend jaar weer terug is in Wenen, ga ik ook zeker nog een keer. Ik ga er zeker spijt van krijgen als ik dat niet doe, naast dat ik het gewoon super leuk vind om die tijd met Vincent door te brengen en te zien wat hem bezig houdt en waar hij woont.
Dank je wel Vincent en Marielies voor een super weekend.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
