Vertrek
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
08 Juni 2009 | Spanje, Madrid
Vanmorgen moesten we alweer op tijd op om naar Schiphol te gaan. Dat was om heel erg precies te zijn om 3.30 op Schiphol. Dus we werden zo rond 3 uur opgehaald door Anneke om vervolgens richting vliegveld te gaan.
Daar aangekomen was het al een volledige chaos. Vanwege hagel een paar dagen eerder had Transavia al zijn toestellen in onderhoud genomen omdat er bij een toestel lichte schade aan de vleugel was geconstateerd. Wel zo prettig moet ik eerlijk toegeven, al was het wel vervelend dat je niet wist wat er verder met je vlucht zou gebeuren.
Ons toestel vertrok gelukkig gewoon op tijd stond er op de borden. Dus in de lange rij om in te checken (digitaal inchecken werkte helaas niet vanwege de vele annuleringen). Toen we eindelijk ingecheckt waren, gingen we door de douane heen. Naomi was toch wel heel erg zenuwachtig, was natuurlijk ook de eerste keer dat ze ging vliegen ;). Dus wij door de douane en toen nog maar even wat ontbijten, want dat hadden we ook nog niet gedaan. Samen hadden we een broodje met kaas gedeeld. Daarna moesten we toch langzaam aan wel richting vliegtuig.
We hadden een plekje achterin bij het raam. Gelukkig was dit een klein vliegtuig (737-800) waardoor ik gelukkig geen last ervan had dat we zo ver naar achter zaten. Ondertussen had ik Naomi al een beetje uitgelegd wat er allemaal zou gebeuren en wat ze daarvan gaat merken. Niet om haar bang te maken, maar juist om haar voor te bereiden. Toch wel handig als je dit al weet, en ik heb natuurlijk altijd de truc van mijn vader ;) Blijft toch wel handig.
De deuren gingen dicht en we gingen op weg richting Spanje. Ondertussen was het rond 6 uur. En ja hoor daar gingen we vliegen. De huisjes en alles werd kleiner, dat vond ze toch wel heel apart. Ze had een kauwgumpje gekregen om het drukverschil op die manier een beetje op te vangen. Dat ging gelukkig allemaal goed. Eenmaal onderweg had ik nog een kleine verrassing voor haar. Ze had een koffertje bij zich, waar ze tot op dat moment nog niet in had mogen kijken. Nu we eenmaal vlogen, mocht het koffertje dan eindelijk open. En wat kwam daar uit? Een stuk of 9 cadeautjes om de reis wat gemakkelijker te maken voor haar. Dus zo gedurende de reis werd stuk voor stuk de koffer leeg gemaakt. Ze heeft gewoon lekker rustig zitten kleuren, samen 2 spelletjes gedaan en natuurlijk naar buiten zitten kijken. Ook nog even de folder met instructies door gelezen voor als er wat mis gaat. (ik kijk dat dingen niet of nauwelijks in, mag het onderhand toch wel weten ;)). En langzamerhand kwamen we steeds meer dichterbij Spanje. We vlogen op een gegeven moment boven zee, en toen kon het niet lang meer duren. En dan moet je natuurlijk net Naomi hebben. "Mam? Gaan we nu zo boven zee landen dat we die glijbaan kunnen gebruiken?" En dat zei ze natuurlijk niet heel zachtjes ;). Uitgelegd dat we dat niet gingen doen, en toen gingen stonden we alweer bijna op de grond.
Eenmaal aangekomen konden we zo door de douane en richting uitgang. We hadden gelukkig geen ruimbagage bij ons, want die had mijn moeder al meegenomen met de auto. Dus toen kwam de taak om mijn moeder te gaan zoeken bij de uitgang. We hadden een plek afgesproken die we via google hadden gevonden. De brug naar de treinen. En toen waren er ineens 2 bruggen (die dus niet op google stonden). Uiteindelijk zag Naomi Wil lopen en toen was het zoeken naar mijn moeder. Eenmaal mijn moeder gevonden, gingen we op weg naar de camping. Dit was nog ongeveer een uurtje rijden. Door de bergen richting de Camping.
Daar eenmaal aangekomen die waren kleding maar even uitgedaan en wat luchtigers aangetrokken. Te weten: bikini met wat gemakkelijks erover heen. Toen samen met mijn moeder maar even de luchtbedden alvast opgeblazen en klaar gemaakt. Dan hoefde dat niet later op de dag als het alweer een stuk warmer was. Mijn moeder had de kampeerspullen van mijn oma mee genomen. Moet toch wel toegeven dat dat een heel slimme vrouw was. Eerst een hoeslaken om het luchtbed, en dan kon je vervolgens een laken daarover heen leggen, en dan daarover heen de deken (ben de naam ff kwijt). Wat was er nu zo slim ;) Nou, mijn oma had met dat laken wat aparts uitgehaald. Daar kon je dus in gaan liggen, zodat je zeker weten niet zonder dekens zou komen te liggen gedurende de nacht en het deken wat over je heen lag, bleef om deze manier ook schoon (zij gingen vroeger altijd 6 weken op vakantie, vandaar dat dit handig was).
De rest van de dag hebben we lekker op het strand gelegen, en nog wat boodschapjes gedaan. Ik begon deze eerste dag al redelijk tot rust te komen, na de stress-periode rond mijn afstuderen. Ik ga me nu weer bij de rest voegen, want dan gaan we zo lekker eten.
Daar aangekomen was het al een volledige chaos. Vanwege hagel een paar dagen eerder had Transavia al zijn toestellen in onderhoud genomen omdat er bij een toestel lichte schade aan de vleugel was geconstateerd. Wel zo prettig moet ik eerlijk toegeven, al was het wel vervelend dat je niet wist wat er verder met je vlucht zou gebeuren.
Ons toestel vertrok gelukkig gewoon op tijd stond er op de borden. Dus in de lange rij om in te checken (digitaal inchecken werkte helaas niet vanwege de vele annuleringen). Toen we eindelijk ingecheckt waren, gingen we door de douane heen. Naomi was toch wel heel erg zenuwachtig, was natuurlijk ook de eerste keer dat ze ging vliegen ;). Dus wij door de douane en toen nog maar even wat ontbijten, want dat hadden we ook nog niet gedaan. Samen hadden we een broodje met kaas gedeeld. Daarna moesten we toch langzaam aan wel richting vliegtuig.
We hadden een plekje achterin bij het raam. Gelukkig was dit een klein vliegtuig (737-800) waardoor ik gelukkig geen last ervan had dat we zo ver naar achter zaten. Ondertussen had ik Naomi al een beetje uitgelegd wat er allemaal zou gebeuren en wat ze daarvan gaat merken. Niet om haar bang te maken, maar juist om haar voor te bereiden. Toch wel handig als je dit al weet, en ik heb natuurlijk altijd de truc van mijn vader ;) Blijft toch wel handig.
De deuren gingen dicht en we gingen op weg richting Spanje. Ondertussen was het rond 6 uur. En ja hoor daar gingen we vliegen. De huisjes en alles werd kleiner, dat vond ze toch wel heel apart. Ze had een kauwgumpje gekregen om het drukverschil op die manier een beetje op te vangen. Dat ging gelukkig allemaal goed. Eenmaal onderweg had ik nog een kleine verrassing voor haar. Ze had een koffertje bij zich, waar ze tot op dat moment nog niet in had mogen kijken. Nu we eenmaal vlogen, mocht het koffertje dan eindelijk open. En wat kwam daar uit? Een stuk of 9 cadeautjes om de reis wat gemakkelijker te maken voor haar. Dus zo gedurende de reis werd stuk voor stuk de koffer leeg gemaakt. Ze heeft gewoon lekker rustig zitten kleuren, samen 2 spelletjes gedaan en natuurlijk naar buiten zitten kijken. Ook nog even de folder met instructies door gelezen voor als er wat mis gaat. (ik kijk dat dingen niet of nauwelijks in, mag het onderhand toch wel weten ;)). En langzamerhand kwamen we steeds meer dichterbij Spanje. We vlogen op een gegeven moment boven zee, en toen kon het niet lang meer duren. En dan moet je natuurlijk net Naomi hebben. "Mam? Gaan we nu zo boven zee landen dat we die glijbaan kunnen gebruiken?" En dat zei ze natuurlijk niet heel zachtjes ;). Uitgelegd dat we dat niet gingen doen, en toen gingen stonden we alweer bijna op de grond.
Eenmaal aangekomen konden we zo door de douane en richting uitgang. We hadden gelukkig geen ruimbagage bij ons, want die had mijn moeder al meegenomen met de auto. Dus toen kwam de taak om mijn moeder te gaan zoeken bij de uitgang. We hadden een plek afgesproken die we via google hadden gevonden. De brug naar de treinen. En toen waren er ineens 2 bruggen (die dus niet op google stonden). Uiteindelijk zag Naomi Wil lopen en toen was het zoeken naar mijn moeder. Eenmaal mijn moeder gevonden, gingen we op weg naar de camping. Dit was nog ongeveer een uurtje rijden. Door de bergen richting de Camping.
Daar eenmaal aangekomen die waren kleding maar even uitgedaan en wat luchtigers aangetrokken. Te weten: bikini met wat gemakkelijks erover heen. Toen samen met mijn moeder maar even de luchtbedden alvast opgeblazen en klaar gemaakt. Dan hoefde dat niet later op de dag als het alweer een stuk warmer was. Mijn moeder had de kampeerspullen van mijn oma mee genomen. Moet toch wel toegeven dat dat een heel slimme vrouw was. Eerst een hoeslaken om het luchtbed, en dan kon je vervolgens een laken daarover heen leggen, en dan daarover heen de deken (ben de naam ff kwijt). Wat was er nu zo slim ;) Nou, mijn oma had met dat laken wat aparts uitgehaald. Daar kon je dus in gaan liggen, zodat je zeker weten niet zonder dekens zou komen te liggen gedurende de nacht en het deken wat over je heen lag, bleef om deze manier ook schoon (zij gingen vroeger altijd 6 weken op vakantie, vandaar dat dit handig was).
De rest van de dag hebben we lekker op het strand gelegen, en nog wat boodschapjes gedaan. Ik begon deze eerste dag al redelijk tot rust te komen, na de stress-periode rond mijn afstuderen. Ik ga me nu weer bij de rest voegen, want dan gaan we zo lekker eten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
