Rustig aan doen

Vandaag gingen we het maar een beetje rustig aan doen. We hadden lekker uitgeslapen. Ik was zelfs weer in slaap gevallen en werd om 10.30 wakker toen mijn vader weer terug kwam. We zouden eigenlijk samen gaan ontbijten, maar ik geloof dat daar iets mis is gegaan.

Ik heb toen bij het zwembad wat gegeten, waarna we met zijn tweeen richting de golfbaan gingen. Toen we in de lobby kwamen, stonden daar 2 stewardessen en Ralf (second officer die gister was binnengekomen) ook klaar om richting golfbaan te gaan.

Eerst hebben we maar even ingeslagen op de driving range. Toen we dat een beetje gedaan hadden, zijn Ralf, mijn en ik een rondje gaan lopen op de baan. Nou, mijn god, ik heb wel eens beter gegolfd. Ik kwam soms echt niet ver. Uiteindelijk heb ik ook maar 4 of 5 holes gelopen. Op de een of andere manier deed ik toch iets raars met mijn knieen, en ging het nog minder goed ;). Maar op zich was ik ook niet heel erg ontevreden. Ik heb tenslotte iets van 3 maanden niet gegolfd en om dan gelijk een baan te gaan lopen, is misschien een beetje veel gevraagd als je dan ook nog verwacht dat het goed gaat.

Na het golfen zijn we terug gegaan richting hotel, zo rond een uur of 3 alweer. Voordat we nog even lekker bij het zwembad zijn gaan liggen, hebben we eerst maar even de koffer ingepakt, om te kijken of we zouden uitkomen qua ruimte. Dat ging allemaal prima. Daarna zijn we richting zwembad gegaan en heb ik nog even gespeeld met Lily, Thomas en Dennis. Ook nog even wat gegeten natuurlijk. Na het zwemmen was het alweer douchen en aankleden en toen was het helaas alweer tijd om richting vliegveld te gaan.

Dat zou op zich nog een beetje spannend kunnen gaan worden, want het vliegtuig zat echt vol. Er kon niets meer bij. Maar wij zijn uiteindelijk met zijn 4-en wel meegekomen, dat stond al vast bij vertrek uit Nederland. We zouden er gewoon een campingvlucht van maken.

Mijn vader had ons bij een restaurantje neergezet met de mededeling: "het kan nog wel een uurtje duren. Ga lekker zitten, neem wat te drinken en ik kom bij jullie zodra we kunnen gaan". En toen zagen we hem de hele tijd van links naar rechts en van rechts naar links over dat vliegveld heen rennen. Dat is een uur zo gegaan. Maar uiteindelijk zijn we met onze vlucht meegekomen, met nog twee andere mensen geloof ik. En de rest van de mensen die er stonden zijn gekomen met Malasyan Airlines. Het was toch ergens goed voor dat heen en weer vliegen, maar toch... de terugreis kan een rustigere start hebben natuurlijk.

Na dat alles, maar richting vliegtuig om weer naar huis te gaan.