Whistler

En ja hoor, we gingen op weg naar Whistler. Het was 6.45 's morgens op zondag. Ook echt een tijd om op zondag wakker te worden, niet dus. Maar ja, we wilden vroeg op de berg zijn, dus we moesten wel.

Wij dus alles in de auto gooien. Gelukkig gingen we met 2 auto's want, niet alles bleek in de huurauto te passen. Zo een grote auto en nog past alles er niet in. Nee, het ligt niet aan ons, het ligt gewoon aan die auto :P ;)


Toen op weg naar Whistler. Eerst gingen we naar Squamish om koffie te drinken en dan door. Een eng weg vond ik het wel. Aan de ene kant de Rockies en aan de ander kant van de weg de zee. Toch wel apart, maar wel leuk.

Aangekomen in Squamisch horen we dat de snelweg vanuit Vancouver de bergen in is afgesloten. Er is net een landslide geweest. Hadden wij even geluk, als we een uur later waren weggegaan, waren we die dag niet meer aangekomen in Whistler :)

Maar goed, wij door de bergen in. Na een uur aangekomen in Whistler hebben we de auto geparkeerd onder het hotel waar Dean werkt (de andere zoon van Jan). In de garage omgekleed, ook apart, en daarna de bergen in om te boarden/skien.

Ik kon natuurlijk nog helemaal niet snowboarden, dus Jan ging me de basics een beetje leren.

Echt, daar had je bij moeten zijn. Ik bleef maar vallen en vallen. Het moet er echt zo grappig hebben uitgezien. En dat was op de lage oefenheuvel.
Uiteindelijk kon ik een beetje blijven staan, dus Jan vond dat ik de chairlift in kon om van de groene heuvel (olympic) af kon. Dus wij omhoog en dan maar naar beneden. Als het er al grappig uitzag op die oefenheuvel, dan moet dit hilarisch zijn geweest. Dan viel ik weer voorover, en dan weer achterover. Ik was al blij als ik 3 seconden kon blijven staan. Echt grappig.
Uiteindelijk was ik beneden en ging het toen voor mezelf proberen op de magic carpet (een kleine oefenbaan, maar minder steil dan de Olympic).

Uiteindelijk 's avonds bieren bij Merlin en eten. Wat was ik blij dat ik van de berg af was. Ik kon nog amper lopen, zo stijf dat ik was. Maar ik had de eerste dag overleefd, zonder iets te breken, dus de eerste uitdaging had ik overleefd :)