Weer naar huis
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
09 Augustus 2008 | Maleisië, Kuala Lumpur
Tegen de tijd dat we weg konden, was de volgende dag alweer bijna aangebroken.
Het zou een gezellige terugvlucht worden. Ik heb het dan niet alleen over de mensen met wie we vlogen, maar ook over de hoeveelheid.
De cockpit was erg druk. We zaten daar de komende 11,5 uur met mijn vader, Marc, Suzanne, Thomas, Lily, Jim, Dennis en ik. Een soort campingvlucht dus. En wat kan er niet ontbreken als je aan het camperen bent?! Juist, een luchtbed. Het luchtbed is weer opgeblazen en daar zou ik weer op gaan liggen.
Mijn vader en Marc hadden de eerste rust, maar ik was nog echt niet moe. Uiteindelijk zijn Thomas en Lily wel redelijk snel in slaap gevallen. Thomas op een stoel in de crewrest en Lily voor die twee stoelen. Nadat mijn vader en Marc weer gingen zitten, ging Jim slapen en Dennis ging nog even een rondje lopen. Ik wilde in principe wachten op Dennis, zodat hij geen last van mij zou hebben als hij in zijn bed ging liggen, maar het duurde wel redelijk lang en het was ook niet duidelijk wanneer hij terug zou komen dat ik uiteindelijk het luchtbed op de grond heb gelegt en ben gaan slapen.
Ik heb toen iets van 4 uurtjes geslapen, maar werd op een gegeven moment van 2 kanten door 2 paar voeten aangevallen (die van Thomas en die van Lily) dat ik het op gegeven moment een beetje zat was. Ik ben toen maar weer voorin gaan zitten. We zaten ook al boven de Kaspische zee, dus het schoot op. Na 2 uur begon ik weer in slaap te vallen en ben ik nog even gaan liggen. Vlak daarna gingen mijn vader en Marc weer zitten en werd ik lichtjes wakker gemaakt door Dennis die bovenop mijn voetjes ging staan. Kleine ruimte, lange mensen, ja, dat was natuurlijk ook wel te verwachten. Maar weer even heerlijk geslapen, tot 45 minuten voor de landing. Toen werd ik bruut wakker gemaakt door mijn vader die ervoor zorgde dat het luchtbed bij mijn voeten omhoog kwam. Al slaperig mijn ontbijtje gegeten en toen ging het snel. We zaten alweer 10 minuten voor de landing. Snel iedereen op zijn plekje en we stonden alweer op de grond.
Conclusie van deze vakantie is toch wel dat het een heerlijke week is geweest. Lekker tot rust gekomen. Ik zei al tegen mijn vader: "het voelt af en toe alsof er even niets anders is dan dit plekje. Rust, in je hoofd, maar toch ook om je heen."
Het zou een gezellige terugvlucht worden. Ik heb het dan niet alleen over de mensen met wie we vlogen, maar ook over de hoeveelheid.
De cockpit was erg druk. We zaten daar de komende 11,5 uur met mijn vader, Marc, Suzanne, Thomas, Lily, Jim, Dennis en ik. Een soort campingvlucht dus. En wat kan er niet ontbreken als je aan het camperen bent?! Juist, een luchtbed. Het luchtbed is weer opgeblazen en daar zou ik weer op gaan liggen.
Mijn vader en Marc hadden de eerste rust, maar ik was nog echt niet moe. Uiteindelijk zijn Thomas en Lily wel redelijk snel in slaap gevallen. Thomas op een stoel in de crewrest en Lily voor die twee stoelen. Nadat mijn vader en Marc weer gingen zitten, ging Jim slapen en Dennis ging nog even een rondje lopen. Ik wilde in principe wachten op Dennis, zodat hij geen last van mij zou hebben als hij in zijn bed ging liggen, maar het duurde wel redelijk lang en het was ook niet duidelijk wanneer hij terug zou komen dat ik uiteindelijk het luchtbed op de grond heb gelegt en ben gaan slapen.
Ik heb toen iets van 4 uurtjes geslapen, maar werd op een gegeven moment van 2 kanten door 2 paar voeten aangevallen (die van Thomas en die van Lily) dat ik het op gegeven moment een beetje zat was. Ik ben toen maar weer voorin gaan zitten. We zaten ook al boven de Kaspische zee, dus het schoot op. Na 2 uur begon ik weer in slaap te vallen en ben ik nog even gaan liggen. Vlak daarna gingen mijn vader en Marc weer zitten en werd ik lichtjes wakker gemaakt door Dennis die bovenop mijn voetjes ging staan. Kleine ruimte, lange mensen, ja, dat was natuurlijk ook wel te verwachten. Maar weer even heerlijk geslapen, tot 45 minuten voor de landing. Toen werd ik bruut wakker gemaakt door mijn vader die ervoor zorgde dat het luchtbed bij mijn voeten omhoog kwam. Al slaperig mijn ontbijtje gegeten en toen ging het snel. We zaten alweer 10 minuten voor de landing. Snel iedereen op zijn plekje en we stonden alweer op de grond.
Conclusie van deze vakantie is toch wel dat het een heerlijke week is geweest. Lekker tot rust gekomen. Ik zei al tegen mijn vader: "het voelt af en toe alsof er even niets anders is dan dit plekje. Rust, in je hoofd, maar toch ook om je heen."
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
