De laatste dag

En toen was het alweer de laatste dag, vrijdag 9 februari :(

Ik zou vandaag nog even de berg op gaan, maar dat heb ik uiteindelijk niet meer gedaan, helaas. Was ook een beetje gekke werk geworden eigenlijk. 70 canadese dollar voor 2 uur is een beetje te veel geld, vind ik.
Ach ja, nog even wat koffie/warme chocolade melk gedronken bij de Longhorse. Heb je gewoon ID nodig om op een deel van het terras te zitten. Zelfs met mijn 23 jaar, mag ik daar niet zitten zonder ID. Ach ja, dan maar op het andere terras zitten. Ook goed, zolang ik maar die warme chocolademelk krijg :)

Uiteindelijk alleen naar het appartement gegaan om 11.00 om me te gaan omkleden in mijn nette kleren. Ik zou tussen 12.00 en 12.15 opgehaald worden door de Perimeter, die me rechtstreeks naar Vancouver International Airport zou brengen. Ja, ik zou helaas alleen reizen. De rest die wilde wel het risico nemen om tot waarschijnlijk dinsdag vast te zitten in Vancouver. Ach ja, het is niet anders. Moest ik ook maar eens een keer ervaren, alleen reizen. In die 23 jaar had ik dat ook nog nooit gedaan, dus een mooi leermoment.

Ik had verwacht dat ik vanaf 11.00 helemaal niemand meer zou zien, maar tot mijn grote verrassing stonden mijn vader en Anneke ineens voor mijn neus rond 12.00 toen ik in de lobby op de Perimeter zat te wachten. Dat was wel heel erg leuk, maakte het ook wel weer wat lastiger. Aangezien ik echt geen zin had om naar huis toe te gaan. Ik had zo nog 1 maand daar gebleven.

Maar goed, 12.15 was de Perimeter er, en ging ik op weg naar Vancouver. Weer helemaal door de bergen heen. En toen wel beter opgelet dan de vorige keer. Het is echt zo een mooie route. Veel natuur, en die bergen. Oh, zo mooi. Dat moet je echt een keer gezien hebben vind ik :) .

Uiteindelijk was ik 15.45 op het vliegveld. En toen inchecken. Het zou op zich nog wel spannend worden of ik weg zou komen, aangezien ik natuurlijk geen geboekte stoel had. Gelukkig viel het deze keer mee. Ik mocht gelijk kiezen welke stoel ik wilde. Ik had gekozen voor een stoel redelijk voorin, bij het raam. Hoe vaak ik ook vlieg, ik wil altijd graag bij het raam zitten. Ik blijf het zo mooi/leuk/fascinerend vinden, ik ben net een klein kind in een speelgoed winkel :)

Ik heb een hele goede vlucht gehad. Niet geslapen helaas, maar goed, ik heb wel een paar mooie films gezien. The devil wears Prada, The Departed, World Trade Center. Ach ja, je moet je tijd toch ergens mee vullen :)

Op Schiphol verliep alles gelukkig ook snel. Ik stond 45 minuten na de landing buiten met mijn koffer en mijn board, dus dat was ook goed. Helaas wel weer terug in Nederland, maar ja, dat is het nadeel van vakantie: je moet ook weer naar huis.

Eindconclusie van deze week in Canada:
Het was een supermooie vakantie. Echt perfect gewoon. Whistler is echt zo mooi, en dat dan al in de winter. Ik heb foto's gezien van hoe het er in de zomer uit ziet en dat moet echt ook heel mooi zijn. Ik ben echt verliefd geworden op dit gebied. Een perfecte lokatie voor de natuur, de sfeer die er hangt is geweldig, de mensen zijn super aardig, en een perfecte wintersport lokatie aangezien er voor ieder wat wils is. Ik ga hier zeker nog een keer naar terug. Reken daar maar op. Misschien wel voor altijd, als de tijd daar eenmaal rijp voor is.

Nou, dat was dus mijn vakantie in Canada. Voor de liefhebbers, die kunnen de foto's een keer bij mij komen kijken. Uiteraard is dit maar een klein gedeelte van het verhaal, het uitgebreide verhaal krijg je er dan helemaal bij, als je dat wilt.

Kus Lautje